شغل مقدس، حساس و آینده ساز

«خانه داری شغل حساس و آینده ساز است. یکی از وظایف مهم زن، خانه داری است. همه می‌دانند؛ بنده عقیده ندارم به اینکه زن‌ها نباید در مشاغل اجتماعی و سیاسی کار کنند؛ نه، اشکالی ندارد؛ اما چنانچه به معنای این باشد که ما به خانه داری به چشم حقارت نگاه کنیم، گناه است. خانه داری شغل است؛ شغل بزرگ، شغل مهم، شغل حساس، شغل آینده ساز.»

این‌ها بخشی از فرمایش‌های رهبر معظم انقلاب است که به اهمیت خانه داری و وظایف زن اشاره می‌کند. اکنون سبک زندگی با گذشته خیلی فرق کرده است و بسیاری از اموری که اهمیت و ضرورت داشته اند، رنگ باخته و امور فرعی و حتی غیرضروری جای آن را گرفته اند.

کافی است کمی به جریان زندگی امروز دقت کنید؛ بدون ملاحظه ایام را‌ می‌گذرانیم، خیلی کم می‌خندیم، سریع رانندگی می‌کنیم، تندتند راه می‌رویم، همیشه عجله داریم، با کوچک‌ترین اتفاق نامطلوبی از کوره درمی رویم و به شدت عصبانی می‌شویم، زیاد غر می‌زنیم، شب‌ها تا دیروقت بیدار می‌مانیم، خسته و کسل از خواب برمی خیزیم، معمولا صبحانه نمی‌خوریم، از ورزش خبری نیست، برای مطالعه وقتی اختصاص نمی‌دهیم، حوصله سروکله زدن و بازی با بچه‌ها را نداریم، به ندرت دعا و نیایش می‌کنیم، هیچ جا حتی سر سفره از تلفن همراهمان در امان نیستیم، درون گرا شده ایم، ارتباطات مجازی، تلفنی، اینترنتی و پیامکی را به ملاقات‌های رودررو ترجیح می‌دهیم، زمانی برای صله رحم و دیدار فامیل و آشنایان نداریم، از حال وروز همه حتی همسایه‌ها و دوستان قدیمی بی خبریم، تقریبا همه روز‌های ما مثل روز قبل آغاز‌ می‌شود و تا انتهای شب ادامه دارد. مثل یک ماشین کوکی این اتفاقات هر روز تکرار می‌شود و انگار چیزی در اختیار ما نیست و سایه روزمرگی بر زندگی مان افتاده است.

شاید برخی از این موارد کمی اغراق آمیز به نظر برسد یا اینکه تعدادی از آن‌ها درباره زندگی برخی از ما مصداق نداشته باشد، ولی آنچه مسلم است، در جامعه امروزی سبک زندگی تا حد زیادی تغییر کرده و بسیاری از اتفاقات و پیامد‌های زندگی ماشینی ناخواسته شیوه زندگی مردم را عوض کرده است. البته این واقعیت قبول که در هر عصری باید مطابق با نیاز‌های همان زمان زندگی کرد، ولی برخی اصول در زندگی وجود دارند که تاریخ مصرف ندارند و باید همواره به آن‌ها توجه شود.

اصولی مانند تغذیه سالم و مناسب، خواب کافی، ورزش، ارتباط با خداوند، مهربانی با خانواده، مردم داری و تعاملات اجتماعی، صبر، وقار و تعقل در زندگی و... مواردی هستند که همواره در زندگی انسان اصالت داشته اند و نباید از آن غافل شد. اگر کمی با دقت به اطرافمان نگاه کنیم، هنوز هم کمابیش افرادی را‌ می‌بینیم که با برنامه ریزی مناسب به معنای واقعی زندگی می‌کنند و به همه کارهایشان می‌رسند. برای دستیابی به شیوه مناسبی از زندگی باید انسان زمانی را فقط برای خود و خانواده اش در نظر بگیرد. بدون شک آدمی برای دستیابی به بهترین شیوه زندگی به زمان کافی برای ارتباط با «خداوند، خود و خانواده» نیاز دارد.

همه این موارد فقط در سایه و بستر خانه و خانواده اصلاح می‌شود و بهبود می‌یابد و بدون شک طراحی، هدایت و مدیریت این مهم در قالب وظیفه‌ای فطری و مهم به نام «خانه داری» تجلی می‌یابد. زن هرچه در جامعه پیشرفت کند و اثرگذار باشد، در جای خود درخورقدردانی است، اما نقش اساسی و مهمی که در خانواده و امور خانه داری و ساختن آینده کشور دارد، وصف شدنی نیست. اینکه عده‌ای سعی دارند جایگاه حساس و مهم خانه داری را تنزل دهند یا آن را کاری سطح پایین و حتی در حد وظایف خدمتکار توصیف کنند، در حقیقت و اهمیت موضوع اثری ندارد. «خانم خانه دار» هرگز بیکار نیست. تفکر غلط بیکاربودن زن خانه دار نتیجه فقر فرهنگی است.

اگر به فعالیت‌های یک خانم خانه دار در شبانه روز دقت کنیم، او را شاغل حساب خواهیم کرد، آن هم برای مهم‌ترین شغل دنیا! تصور ما از فرد شاغل کارمندی است که از صبح تا بعدازظهر مشغول به کاری است که برایش تعریف شده است، اما زن خانه دار را که در طول شبانه روز به وظایف متعددی می‌پردازد بیکار می‌دانیم! زن خانه دار شاغل است، اما حقوقی دریافت نمی‌کند.

شاید راه گشایش بسیاری از گره‌ها و چالش‌های اجتماعی بازآرایی و تازه گردانی جایگاه زن در خانه و اهمیت شغل حساس خانه داری است که دستگاه‌های متولی باید به آن اهتمام ورزند. خانه داری از طریق «اصلاح سبک زندگی، ایجاد انتظام رفتار اعضا، افزایش مسئولیت پذیری و هم بستگی اجتماعی و تکریم و تعظیم اخلاق و مناسبات فطری» بالاترین سهم را در بین مشاغل برای سالم سازی جامعه ایفا می‌کند.